Ik ben een roker waar niemand last van heeft. Ik rook alleen maar buiten, waar niemand mijn rook hoeft te inhaleren. Kom alsjeblieft niet aan met hoe slecht het is voor me, dat weet ik heus wel. Als iedereen perfect zou zijn dan leefden we in een heel andere wereld. Waar ik me als sociale (in de zin van rekening houdend met) roker een beetje boos om kan maken is de wijze waarop vooral ex-rokers “ons” aanvallen. Ze zijn vergeten dat ze zelf ook eens verslaafd waren.
Nu homo's en Marokanen niet meer uitgescholden mogen worden lijkt het de 12 miljoen niet rokers wel leuk om eens tegen een andere partij aan te schoppen, waarbij ze ook nog eens geholpen worden door de overheid en diverse stichtingen.
Een ieder die het lukt om te stoppen: mijn complimenten. Na meerdere pogingen is het mij nog niet gelukt, hoewel ik na mijn laatste stoppoging (1,5 jaar niet gerookt) een stuk minder rook. Ik rookte 2 pakjes per dag, inmiddels zijn dat zo'n 8 tot 10 sigaretten per dag (soms een uitzondering). Wees trots op je prestatie, maar houd rekening met het feit dat er mensen zijn met minder wilskracht. Ik lees soms termen van “dan sterf je maar lekker aan ” en zo, maar zoiets wens je toch gewoon niemand toe?